رشد تولید تیلاپیا و سایر گونه ها

تا ۲۰۲۰ تولید تیلاپیا افزایش می‌یابد و پنگوسی ویتنام ثابت می‌ماند

انتظار می‌رود تولید جهانی تیلاپیا و پنگوسی به صورت پله‌ای تا ۲۰۲۰ رشد داشته باشد، البته به نظر می‌رسد این رشد در کشورهایی غیر از تولیدکنندگان اصلی- چین و ویتنام- رخ دهد. چشم‌انداز ماهیان استخوانی پرورشی از داده‌هایی نشأت گرفته که در بررسی‌های انجمن جهانی آبزی‌پروری (GAA) برای پیش‌بینی چشم‌انداز جهانی رهبری آبزی‌پروری، کنفرانس GOAL، جمع‌آوری شده است.

یک کارشناس آبزی پروری اعلام کرد، در خصوص تیلاپیا انتظار می‌رود تولید جهانی از ۶/۰۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۷ به ۶/۲۸ میلیون تن در سال ۲۰۱۸، ۶/۵ میلیون تن در ۲۰۱۹ و ۶/۵۹ میلیون تن در ۲۰۲۰ افزایش داشته باشد.

این روند مستمر از سال ۲۰۱۵ به صورت سال-به-سال دیده شده است، اما سرعت این رشد نسبت به ده سال قبل به طور قابل توجهی کاهش داشته است. چین با فاصله زیاد نسبت به سایرین و با ۱/۷۵ میلیون تن تولید در ۲۰۱۸ همچنان تولیدکننده اصلی محسوب می‌شود. هر چند در بررسی‌های GAA پیش‌بینی شده تولید چین در سال ۲۰۱۹ به ۱/۸ میلیون تن افزایش یابد و بعد در سال ۲۰۲۰ به کمتر از تولید ۲۰۱۷ یعنی ۱/۷ میلیون تن کاهش پیدا کند. انتظار می‌رود مصر (تولیدکننده‌ای با ۹۰۲,۰۰۰ تن در سال ۲۰۱۸) در سال ۲۰۱۹ به رکورد بی‌سابقه‌ای دست یافته و به دنبال آن در ۲۰۲۰ با کاهش تولید مواجه شود. اندونزی با ۸۳۰,۰۰۰ تن در سال ۲۰۱۸، برای ۲۰۱۹ کمی رشد خواهد داشت و در ۲۰۲۰ افزایش قوی‌تری را تجربه خواهد کرد. تقریباً تولید این کشور به سطح مصر می‌رسد.

افزایش پنگوسی به واسطه هند

به نظر می‌رسد تولید جهانی پنگوسی در سال‌های ۲۰۱۸، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ با درجات کوچک رشد کند. هرچند، منابع GAA معتقدند این رشد به جای ویتنام، به صورت پله‌ای از سوی هند اتفاق می‌افتد.

با وجود قیمت بالاتر ماهی پنگوسی و سرمایه‌گذاری از سوی برخی فعالان بزرگ در طی امسال، ‌پیش‌بینی حاکی از ثابت ماندن تولید ویتنام در ۲۰۲۰ است. برآورد می‌شود تولید این کشور در سال ۲۰۱۸، به ۱/۲۷ میلیون تن، برای ۲۰۱۹، به ۱/۳۱ میلیون تن و برای ۲۰۲۰ با کمی کاهش به ۱/۳ میلیون تن برسد. قیمت‌های پنگوسی ویتنام در نیمه اول ۲۰۱۸ تا سطحی افزایش داشتند که از ۲۰۱۰-۲۰۱۲ دیده نشده بود. میانگین قیمت فیله منجمد در US از کیلویی ۴ دلار فراتر رفته است، در حالیکه در اروپا به سوی کیلویی ۳ دلار در حرکت است. در این بین، پیش‌بینی می‌شود هند در سال ۲۰۱۸، ۵۹۰,۰۰۰ تن، در سال ۲۰۱۹، ۶۲۵,۰۰۰ تن و در سال ۲۰۲۰، ۶۳۵,۰۰۰ تن تولید داشته باشد. برای بنگلادش و اندونزی هم چنانچه در نمودار مشهود است، تداوم رشد تولید پیش‌بینی می‌شود.

تولید سی‌بس و سی‌بریم نیز برای ۲۰۲۰ ثابت خواهد بود

منابع GAA، برای تولید سی‌بس و سی‌بریم مدیترانه در سال ۲۰۱۸ جهش در نظر گرفته‌اند؛ ۱۷۵,۰۰۰ تن بس و ۱۸۵,۰۰۰ تن بریم در سال ۲۰۱۷ به ترتیب به ۱۹۴,۰۰۰ تن و ۲۰۹,۰۰۰ تن افزایش خواهند داشت. ۲۰۱۹ نیز افزایش مختصر دیگری را تجربه خواهد کرد و حجم تولید این دو گونه به ترتیب به ۱۹۷,۰۰۰ تن و ۲۲۲,۰۰۰ تن می‌رسد. سال ۲۰۲۰ با تولید این دو گونه در حجم ۱۹۲,۰۰۰ تن و ۲۲۱,۰۰۰ تن شاهد کمی کاهش خواهد بود.

افزایش تولید باراموندی و سوکلا به واسطه ویتنام

عرضه باراموندی در سطح جهانی با ۸۵,۰۰۰ تن در سال ۲۰۱۷ به اوج خود رسید. عمده این محصول (۳۴,۰۰۰ تن) در مالزی پرورش می‌یابد. عرضه این محصول در سال ۲۰۱۸ ثابت بود، اما طبق پیش‌بینی GAA در سال ۲۰۱۹ و بعد مجدداً در سال ۲۰۲۰ افزایش رخ می‌دهد. تولید در اندونزی و ویتنام عامل اصلی افزایش حجم بوده و مالزی و تایلند حجم ثابتی را حفظ خواهند کرد.

به گفته منابع GAA، ویتنام تولید ماهی سوکلا را افزایش می‌دهد. تولید چین روی ۳۷,۰۰۰ تن در سال باقی می‌ماند- چنانچه از ۲۰۱۴ دیده شده- و این کشور همچنان تولیدکننده عمده سوکلا خواهد بود. به نظر می‌رسد ویتنام بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ تولید خود را دو برابر خواهد کرد و به ۵,۵۰۰ تن خواهد رساند.