آیا تولیدکنندگان تیلاپیا می‌توانند با مشکلات جنگ تجاری بین ایالات متحده و چین مقابله کنند؟
روش‌های مقابله با تأثیرات منفی جنگ تجاری بین ایالات متحده و چین روی تولیدکنندگان تیلاپیا US، بخشی از مباحث میزگرد اخیر در خصوص بازار جهانی تیلاپیا بود.
در این میزگرد که توسط انجمن جهانی آبزی‌پروری (GAA) سازماندهی شد و افرادی از شرکت ’Fishin و GAA در آن شرکت داشتند، اقتصاد آبزی‌پروری تیلاپیا مورد کنکاش قرار گرفت و جنگ تجاری بین چین و ایالات متحده مفهوم‌سازی شد.
مشکل تعرفه‌ها- چشم‌انداز آمریکا
در بهار ۲۰۱۸، ترامپ رئیس جمهور آمریکا، برای مقابله با کسری تجاری بین ایالات متحده چین، اقدام به وضع تعرفه نمود. هرچند این اقدام به طور خاص صنعت تیلاپیا را هدف قرار نمی‌داد، اما تعرفه‌های ۲۵ درصدی روی تمام کالاهای وارداتی چینی، تصمیمات خرید مشتریان را تحت تأثیر قراد داد و پیامد قابل توجهی در خصوص واردات پدید آورد. در مقابل دولت چین نیز دست به اقدامات تلافی‌جویانه زد.
به گفته مت بروکر از شرکت ’Fishin که یکی از دست‌اندرکاران مهم در میزگرد GAA بود، تولیدکنندگان چینی تیلاپیا تولید خود را از نیمه دوم ۲۰۱۸ افزایش دادند. در زمان این افزایش تولید، واردکنندگان تیلاپیا در آمریکا ذخیره‌سازی در انبارها را آغاز کردند. این کار تأثیر تعرفه‌های ۲۵ درصدی را به تأخیر انداخت، اما به زودی موجودی سردخانه‌ها رو به کاهش گذاشت. از جولای ۲۰۱۹، واردکنندگان تیلاپیا در آمریکا به موجودی خود اضافه نکردند و خرید عمده تیلاپیا کاهش یافت.
به نظر بروکر آینده بازار این محصول مبهم است. نظریه عمومی اقتصاد می‌گوید زمانی که موجودی یک محصول محدود می‌شود، تقاضا و قیمت آن افزایش پیدا می‌کند تا تغییر در بازار را نشان دهد. هرچند با توجه به حساسیت تیلاپیا به قیمت و تقاضا ثابت، هر افزایش قیمتی می‌تواند مصرف‌کننده را از خرید این محصول منصرف نماید. چنین وضعیتی آینده این صنعت را با ابهام بیشتری روبرو می‌سازد.
چشم‌انداز چین
جنگ تجاری مشکلات عدیده‌ای پیش روی بازار تیلاپیا چین قرار داد؛ بازاری که از قبل تولید خود را کاهش داده بود. قبل از وضع تعرفه‌ها، تولید این کشور به میزان ۴۰ درصد از نقطه اوج خود در سال ۲۰۱۶ کاهش یافته و صادرات به US نیز کمتر شده بود. این افت در تولید و صادرات در وضعیتی اتفاق افتاد که تقاضا برای تیلاپیا روند نزولی در پیش گرفته بود. وضع تعرفه‌ها این کاهش در تقاضا، تولید و صادرات تیلاپیا را تسریع نمود.
به گفته استیو هارت معاون GAA در امور توسعه بازار آسیا، بسیاری از تولیدکنندگان تمایل دارند با تنوع بخشیدن به تولید خود از شدت این فشار بکاهند. ابهاماتی که به واسطه تعرفه‌ها ایجاد شده برنامه‌ریزی درازمدت را دشوار می‌سازد. هارت همچنین گزارش داد، فرآوری تیلاپیا در چین گران‌تر شده و مانع از بازگشت این کامودیتی به وضعیت سابق می‌شود.
تفکر استراتژیکی
هارت و بروکر اتفاق نظر دارند که این صنعت جهانی با یک آینده چالش‌برانگیز روبروست. هر دو کارشناس برای تقویت موقعیت تیلاپیا در بازار در کوتاه مدت، اقداماتی را پیشنهاد دادند. از آنجا که تولید و صادرات محصول رو به کاهش است، هارت و بروکر معتقدند این صنعت باید در جهت افزایش تقاضا مصرف‌کننده قدم بردارد.
بروکر گمان می‌کند، آگاهی دادن به مصرف‌کننده در خصوص تولید تیلاپیا می‌تواند تقاضا را تقویت کند. آموزش کمک می‌کند مردم در سطح وسیع‌تری با این گونه آشنا شده و برخی تصورات منفی از پرورش تیلاپیا از بین برود.
او همچنین پیشنهاد داد، در این صنعت از مقالات علمی در خصوص پرورش تیلاپیا به عنوان ابزار بازاریابی استفاده شود. مطالعاتی که روی قابلیت پایداری و ارزش غذایی تیلاپیا تأکید دارند تبلیغات خوبی بوده و می‌توانند تأثیر مثبتی روی تقاضا داشته باشند.
هارت نیز مانند او توصیه کرد که شرکت‌ها در این صنعت برای محصولات تیلاپیا گواهی دریافت کنند. دریافت گواهی از GAA یا BAP تضمین می‌کند که محصولات دارای استانداردهای کیفیتی خاصی بوده و انتظارات مصرف‌کنندگان را برآورده می‌سازد.
در خصوص پایداری بلند مدت این صنعت، بروکر توصیه می‌کند صنعت تیلاپیا یک سازمان پیش‌رقابتی تأسیس کند تا از منافع تولیدکنندگان و صادرکنندگان محافظت شود. به اعتقاد او این سازمان می‌تواند توسط NGO و یا صنعت اداره شود و دقیقاً رویکرد GAA در صنعت میگو را دنبال کند. داشتن یک سازمان منسجم که نماینده این صنعت است امکان مذاکره با ناظران و کنترل کیفیت را فراهم می‌کند و به تبلیغات علیه تعرفه‌های خسارت‌آور می‌پردازند.
سابقه
همانطور که شرکت‌کنندگان در این نشست توضیح دادند، صنعت تیلاپیا در ۲۰ سال گذشته رشد گسترده‌ای را تجربه کرده است. طبق آخرین برآوردهای فائو، بیش از ۱۴۰ کشور تیلاپیا پرورش می‌دهند و تولید جهانی با شش برابر افزایش نسبت به ۱۹۹۰ در سال ۲۰۱۵ به بیش از ۶/۵ میلیون تن رسید. چین همچنان بزرگ‌ترین تولیدکننده، مصرف‌کننده و صادرکننده این محصول است.
با گذشت زمان، تا سال ۲۰۱۷ افزایش مستمر تقاضا به افزایش بی‌وقفه تولید پاسخ داد. از ۲۰۱۷ به بعد، تقاضا برای تیلاپیا و تولید آن در بازارهای غربی و چین رو به کاهش گذاشت.
تیلاپیا دارای جایگاه منحصر به‌فردی در بازار است؛ این محصول ارزان بوده و دارای پروتئین بالایی‌ست. طعم ملایم آن نیز باعث شده در غذاهای مختلف کاربرد داشته باشد. هرچند این فاکتورها در موفقیت تیلاپیا نقش دارند، اما این محصول به نوسانات قیمتی و درک مصرف‌کننده بسیار حساس است. حاضران در این میزگرد هشدار دادند، با تغییر هر کدام از این مؤلفه‌ها جایگاه تیلاپیا در بازارهای جهانی می‌تواند سست شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید پست زیر را مشاهده کنید
