استفاده از کوکتل باکتریوفاژ در مقابل شیوع ویبریو در مزارع میگو، موفقیت‌آمیز به نظر می‌رسد
باکتریوفاژها و میگو
انتخاب چند باکتریوفاژ (باکتری‌خوار) برای پست‌لارو (PL) میگو می‌تواند در مقابل باکتری بیماری‌زای ویبریو اثر محافظتی داشته باشد.
باکتریوفاژ
محققان از مرکز تحقیقات زیست‌شناسی نورث-وست، دانشگاه مستقل نوو لئون (مکزیک)، مرکز تحقیقات و توسعه مواد غذایی AC و دانشگاه جیرونا (اسپانیا) تأثیرات محافظتی کوکتل باکتریوفاژها (ترکیبی از چند باکتری‌خوار) در پست‌لارو وانامی در مقابل باکتری ویبریو را ارزیابی نمودند. دانشمندان دریافتند که تیمار PLها با باکتریوفاژ، بیماری‌های ویبریو را تحت کنترل نگه می‌دارد و تراکم آنها در آب استخر را کاهش می‌دهد، بدون اینکه به اجتماعات باکتری‌های اطراف آسیبی بزند.
جمعیت ویبریو و فاکتریوفاژها
باکتری‌های ویبریو در سطح وسیعی در محیط اقیانوس منتشر می‌شوند و گونه‌های مختلف ویبریو عامل شیوع بیماری در آبزیان بخصوص میگو پنائیده، انواع ماهیان و نرم‌تنان بشمار می‌آید. برخی سویه‌های ویبریو هاروی و ویبریو ﮐﺎﻣﭙﺒﻠﯽ در شیوع بیماری‌ها در هچری میگو و مزارع پرواری در سراسر جهان دخیل هستند. این سویه‌ها همچنین به بیماری‌های مرجانی نیز مرتبطند.
محققان گفتند: «ما رویکردهای وابسته-به-پرورش و مستقل-از-پرورش میگو را بکار گرفتیم تا تأثیر آنها (باکتریوفاژها) روی اجتماعات باکتریایی مرتبط با پست‌لارو میگو را بررسی نمائیم.» طبق نتایج این مطالعه، بکارگیری کوکتل فاژ تعداد ویبریوها را در هر دو محیط آزمایشگاهی و محیط طبیعی به شدت کاهش داد.
«در ابتدا مشاهده کردیم که هر دو فاژ در محیط آزمایشگاهی فعالیت‌های لیتیک (تکثیر ویروسی) در مقابل گونه‌های ویبریو جدا شده از مزارع میگو آلوده به AHPND مانند آلجینولیتیکوس، diabolicus و پاراهمولیتیکوس را نشان دادند.»
باکتریوفاژ، باکتریوفاژها جایگزین جدید برای آنتی‌بیوتیک‌ها هستند، چرا که می‌توانند گونه‌های خاصی از باکتری‌ها را آلوده و ضعیف سازند.
آنها همچنین نشان دادند که این دو فاژ در دما و شوری‌های مختلف ثابت باقی می‌مانند. کوکتل فاژ به پرتوهای UV نیز مقاوم بوده و تحمل کلروفرم را دارد.
ارزیابی محیط طبیعی
در طی ارزیابی در محیط طبیعی، PLهای میگو را از یک هچری تجاری تهیه و به طور تصادفی در چهار گروه تیمار توزیع کردند. گروه اول (PVAB) به ترکیبی از باکتری‌های ویبریو (آلجینولیتیکوس، diabolicus و پاراهمولیتیکوس) آلوده شد. هیچ فاژی به این گروه ارائه نشد. گروه دوم (PVAP) با ترکیبی از ویبریوها آلوده شده و با کوکتل فاژ تیمار شد. گروه سوم (PVAT) شامل میگوهای آلوده به ترکیبی از ویبریوها بود که با کوکتل فاژ ثانویه تیمار شدند. گروه کنترل نیز میگوهای غیرآلوده بدون تیمار فاژ بود.
محققان دریافتند تعداد ویبریوها در آب استخر در گروه‌های بدون فاژ بسیار بالاتر از گروهای تیمار شده با کوکتل باکتریوفاژ است. در گزارش آنها آمده: «به همین ترتیب، در گروه‌های تیمار نشده، هیچ فاژی شناسایی نشد. این امر نشان می‌دهد، آنها به طور طبیعی در محیط حضور ندارند. در عین حال گروه‌های تیمار شده با کوکتل فاژ، تراکم با ثباتی از فاژها را نشان دادند.»
طبق نتایج این مطالعه بعد از بررسی هیستوپاتولوژیک، میگو تیمار شده با فاژ، آسیب کمتر و تجمع لیپید بیشتری را در سلول‌های B هپاتوپانکراس نشان داد.
پست لارو میگو. پست‌لاروهایی که با کوکتل باکتریوفاژ تیمار شدند نسبت به بیماری‌های ویبریو مقاومت بیشتری داشتند.
تأثیر فاژها روی اجتماع باکتریایی
دانشمندان برای مشخص کردن تأثیر فاژها روی ساختار اجتماع باکتریایی در محیط روده میگو، از آنالیز ژن ۱۶S rRNA استفاده کردند. آنالیز مقایسه‌ای به لحاظ آماری تفاوت‌های قابل توجهی را در اجتماع باکتریایی بین گروه‌های تیمار شده با فاژ و گروه‌های بدون تیمار نشان داد. آنالیز طبقه‌بندی شده- که باکتری‌ها را طبق سطح خانواده دسته‌بندی می‌کند- بدون توجه به تیمار بکار رفته، تراکم بالای باکتری Rhodobacteraceae را نشان داد.
محققان استدلال می‌کنند که استفاده از باکتریوفاژها جمعیت سویه‌های ویبریو بالقوه بیماری‌زا (آلجینولیتیکوس، diabolicus و پاراهمولیتیکوس) و همچنین سایر سویه‌های ویبریو مانند campbellii، jasicida، maritimus، thalassae و xuii را کاهش می‌دهد.
در نتیجه‌گیری آنها آمده: «هر دو فاژ توانایی ممانعت از رشد گونه‌های بیماری‌زای ویبریو را در محیط آزمایشگاهی و محیط طبیعی دارا بودند. بعلاوه، کوکتل فاژ به طور موثر و گزینشی جمعیت ویبریوناسه را در پست‌لارو میگو مهار می‌کند.»
به گفته محققان، این ویژگی می‌تواند یک مزیت باشد، چرا که اجازه می‌دهد پاتوژن‌های خاص هدف حمله قرار بگیرند، بدون آنها جمعیت سایر باکتری‌ها را تغییر دهد. «کوکتل فاژ یک جایگزین برای روش‌های (دارویی) مقابله با بیماری‌های حاصل از گونه ویبریو محسوب می‌شود، دلیل آن کاهش باکتری‌ها و تکثیر فاژهایی است که در سیستم باقی می‌مانند؛ به این ترتیب مانع از بروز مجدد بیماری با جمعیت طبیعی ویبیریوناسه یا سویه‌های جهش‌یافته مقاوم می‌شود.»
جهت مشاهده صفحه اختصاصی خوراک میگو پرورشی بتا بر روی لینک زیر کلیک نمایید
