سینو اگرو فود
تا دو سال دیگر، هیچ میگویی از مگافارم سینو اگرو فود برداشت نمی‌شود
در ژونگشان چین، برنامه ساخت بزرگ‌ترین مزرعه پرورش میگو در جهان در چین توسط شرکت سینو اگرو فود ، به دلیل کمبود بودجه و موضوعات فنی در خصوص پرورش متراکم میگو آب شیرین، از زمان‌بندی خود بسیار عقب مانده است. دو سال بعد از آنکه سینو اگرو فود اعلام کرد سه ماه تا آغاز پرورش میگو در اولین بخش عملیات مزرعه باقی مانده است، این مزرعه هنوز هیچ میگو آب شیرین برداشت نکرده است.
در عوض، انبارهای غارمانند پر از مخازنی با سیستم‌های آبزی‌پروری مداربسته (RAS) هستند که برای میگو آب شیرین گونه شاه‌میگوی رودخانه‌ای (Macrobrachium rosenbergii) طراحی شده‌اند، اما در حال پرورش گونه‌هایی با ارزش پایین‌تر مانند ماهی جِید پِرچ (jade perch) می‌باشند.
بعد از آنکه یک خبرنگار در ۱۵ سپتامبر به این مزرعه سفر کرد، سولومون لی مدیرعامل سینو اگرو فود در مصاحبه با آندرکرنت نیوز این تأخیر را تأیید کرد. لی معتقد است مسائل فنی مرتبط با پرورش میگو “قابل رفع هستند”. او همچنین ادعا کرد این پروژه به اهداف خود در خصوص تولید میگو خواهد رسید، اما چیزی در خصوص زمان آن بیان نکرد. به گفته او، پرورش جید پرچ و سایر ماهیان همیشه بخشی از برنامه بیزنس آنها بوده است.
در بازدید اندرکرنت عمق چالش‌های پیش روی پروژه در راستای تولید میگو مشخص شد. این تأخیرها و چالش‌های فنی برای برداشت میگو در مزرعه، فعلاً دیدگاه گسترده این صنعت را تأیید می‌کند، مبنی بر اینکه این گونه میگو برای پرورش در سیستم RAS با تراکم بالا مناسب نیست.
تصویری از مگافارم در زمان تکمیل شدن. منبع: وبسایت Sino Agro
“مگافارم” در یک نقشه ۶۰۰ هکتاری در نزدیکی شهر ژونگشان استان گوانگدانگ قرار دارد؛ از دیرباز این منطقه از چین برای پرورش میگو شناخته شده است. سینو اگرو فود پروژه‌ایست با همکاری مدیر و توسعه‌دهنده آمریکایی برای سرمایه‌گذاری کشاورزی و آبزی‌پروری کلان در چین. این شرکت قبل از مشارکت با چینی‌ها در ۲۰۰۷ با پروژه‌هایی در مقیاس کوچک در مالزی و استرالیا کار را شروع کرد. در چین مزارع متعددی برای پرورش ماهی را ساخت، اما مگافارم- که در سال ۲۰۱۳ به عنوان مزرعه شاه‌میگو ژونگشان معرفش شد- جاه‌طلبانه‌ترین پروژه تا به امروز محسوب می‌شود.
در ۲۰۱۴، این شرکت اعلام کرد، تقریباً ۱ میلیارد دلار را برای بیش از ۲۰ سال روی پروژه برای ساخت یک مزرعه RAS در فضای باز سرمایه‌گذاری خواهد کرد. به گفته آنها این مزرعه تا ۲۰۲۴ سالانه ۱۰۰,۰۰۰ تن میگو تولید خواهد کرد. طبق ادعای شرکت، به لحاظ تئوری، تولید می‌تواند تا ۳۰۰,۰۰۰ تن- یعنی بیش از خروجی سالانه ویتنام- هم افزایش داشته باشد. به گفته شرکت، طراحی آن به اشتهای سیرنشدنی چین برای میگو، نزدیکی مزرعه به بازارها برای میگو گران‌قیمت و زنده، همچنین تکنولوژی اختصاصی RAS و متد جدید برداشت متکی است. انتظار می‌رفت فاز یک ساخت پروژه ۱۴۹/۶ میلیون دلار و فاز دو ۲۴۰ میلیون دلار هزینه داشته باشد. طبق اظهارات شرکت، کارهای زیادی در خصوص زیرسازی مگافارم تکمیل شده است، و ساخت آن در اواخر ۲۰۱۳ آغاز شده و ۹۰% فاز یک پروژه به اتمام رسیده است.
تونی استراوسکی مقام ارشد علمی در سینو اگرو فود در ماه ژوئن ۲۰۱۶ در مقاله‌ای که توسط انجمن جهانی آبزی‌پروری (GAA) منتشر شد گفت، این مزرعه در سال ۲۰۱۷، ۱۰,۰۰۰ تن و در سال ۲۰۲۰، ۷۰,۰۰۰ تن میگو آب شیرین تولید خواهد کرد.
ساخت مگافارم در ۲۰۱۴. منبع: گزارش سالانه سینو اگرو فود ۲۰۱۴
دو سال تأخیر
براساس گزارش‌های سینو اگرو فود به بورس سهام ، مگافارم از تأخیرات بزرگ برای شروع تولید تجاری میگو آب شیرین آسیب دیده است. در هر فاز ساخت پروژه، سینو اگرو فود در نظر دارد سه مخزن RAS انباری در ابعاد ۸,۵۶۰ متر مربع بسازد. این سه انبار یک واحد ”تولید نیرو” را تشکیل می‌دهند و این واحد ظرفیت تولید ۱۰,۰۰۰ تن میگو را دارد. در حال حاضر دو انباری مورد بهره‌برداری قرار دارند. ساختمان شماره یک، مخازن ۲۴ ۵۰ متر معکبی و ۴۸ ۱۵۰ متر مکعبی را در اولین پرورش سه‌مرحله میگو در خود جا می‌دهد؛ ساختمان شماره دو، شامل مخازن ۱,۲۰۰ متر مکعبی برای فاز چهارم رشد است.
هر مخزن به سیستم‌های تصفیه RAS مختص سینو اگرو فود مجهز شده است. سیستم‌های تصفیه زیستی در داخل مخازن قرار گرفته و مانع از این می‌شود که مخازن به تصفیه زیستی مرکزی و سیستم مداربسته آب متصل شوند؛ که برای سیستم‌های RAS در فضای باز معمول است. آب در مخازن شش مرتبه در روز از طریق سیستم‌های تصفیه زیستی به گردش درمی‌آید.
داخل مگافارم میگو سینو اگرو فود ، ژونگشان چین، در زمان بازدید در سپتامبر ۲۰۱۷.
آندرکرنت اطمینان می‌دهد مزرعه در فضای بسته بسیار عظیم است؛ حتی بزرگ‌تر از مزرعه RAS در فضای بسته که نوعاً در بزرگ‌ترین شرکت تولید میگو در چین، (محصولات آبزیان ژانژیانگ گولیان در ناشان، ژانژیانگ) ساخته می‌شود و آندرکرنت همان هفته از آن بازدید کرده بود. اما سینو اگرو فود ابتدا اعلام کرده بود که قصد دارد در ژوئن ۲۰۱۵- دو سال قبل- مخازن را در مزرعه با پست‌لارو (PL) میگو ذخیره‌سازی کند. در گزارش شرکت به بورس در مارس ۲۰۱۵ این ادعا مطرح شد، یعنی سال قبل از آغاز پروژه. به گفته شرکت، ذخیره‌سازی در ماه ژوئن به معنی آغاز “اولین فروش [میگو] در ماه آگوست ۲۰۱۵ است در صورتی که همه‌چیز به خوبی پیش برود.”
سپس در گزارشی از ماه نوامبر ۲۰۱۵، سینو اگرو فود اعلام کرده بود به هدف خود برای ماه ژوئن نرسیده و همچنین ذخیره‌سازی با PL های میگو تا ماه اکتبر را نیز مورد بازبینی قرار می‌دهد. شرکت می‌گوید: «[مگافارم] در ساخت و توسعه پیشرفت زیادی داشته، هرچند هدف شرکت برای قرار دادن اولین سری مخازن جهت ذخیره‌سازی با نوزاد [میگو] در طی اکتبر محقق نشده است، دلیل آن ماله‌کشی خاص مخازن است که به صورت استاندارد انجام نشده و نیازمند نوسازی است. این امر نصب فیلترهای مختلف را به تأخیر انداخت. البته شرکت با قدرت زیاد در حال کار است تا هرچه زودتر ذخیره‌سازی اولیه را آغاز کند.»
در ماه مارس سال بعد (۲۰۱۶) سینو اگرو فود اعلام کرد اولین ذخیره‌سازی آزمایشی میگو در آخرین هفته ماه فوریه یعنی پنج ماه بعد آغاز می‌شود. در سه ماهه سوم ۲۰۱۶ در یک مقاله مطبوعاتی که ماه نوامبر بعد منتشر شد، شرکت اعلام کرد مگافارم ”۵۰% ذخیره‌سازی” شده است. ذخیره‌سازی در این پروژه شامل گونه‌های دیگری هم بود.
این شرکت در مطبوعات اعلام کرد: «ذخیره‌سازی برای پرورش و برداشت شامل این گونه‌های متنوع است: شاه‌میگو رودخانه‌ای آب شیرین، شاه‌میگو گراس، ماهی کاد، جید پرچ، ماهی کاد مورای و ماهیان آب شیرین گران‌قیمت‌تر.»
با اینحال در طی بازدید آندرکرنت در ماه سپتامبر- تقریباً یک سال بعد- استراوسکی تأیید کرد مگافارم هنوز از مخازن RAS داخل ساختمان میگو آب شیرین برداشت نکرده است. او همچنین تصدیق کرد که مزرعه دو سال از زمان‌بندی برنامه خود عقب مانده است. بعلاوه، ذخیره‌سازی‌های بالقوه جدید می‌بایست تا ۲۰۱۸ منتظر بمانند؛ استراوسکی گفت، مگافارم نمی‌تواند در طی یک سال میگو پرورش دهد، زیرا سیستم دیگ بخار برای حرارت دادن آب تا رسیدن به دمای مناسب برای پرورش میگو ندارد. به گفته او، مگافارم تاکنون برای پرورش میگوی سفید غربی (پنائوس وانامی) مورد استفاده قرار نگرفته است.
به عبارت دیگر، تنها میگویی که سینو اگرو فود در حال برداشت می‌باشد همان چیزیست که در استخرهای فضای باز پیرامون مگافارم پرورش داده می‌شود. به گفته لی، تولید امسال استخرهای فضای باز ”حداقل و خارج از هدف” پروژه است، چرا که استخرهای امسال در تابستان ساخته شده‌اند. او افزود: «استخرهای بیرون ساختمان بخشی از این برنامه بزرگ نیستند.»
سولومون لی: «ما کاملاً مصمم هستیم به اهدافی که طراحی کردیم دست پیدا کنیم»
زمانی که سوال شد چرا مگافارم دو سال عقب افتاده، استراوسکی مشکلات را به تأمین بودجه ربط داد. او بعد از بازدید آندرکرنت در ایمیلی اعلام کرد: «مسائلی که ما از آغاز AF4 (مگافارم) با آن مواجه هستیم به تأمین بودجه و مشکلات روزافزون معمول در خصوص حرکت از مقیاس آزمایشی به مقیاس تجاری مرتبط است. ما مسائل را مشخص می‌کنیم و در صورتی که زمان و بودجه اجازه بدهد به حل و فصل آنها می‌پردازیم.» لی مدیرعامل سینو اگرو فود نیز همین عقیده را دارد: «تأخیر در پرورش شاه‌میگو رودخانه‌ای در مخازن داخل ساختمان به دلیل تأخیر در تأمین بودجه برای تکمیل مزرعه است.»
زمانی که در خصوص هدف تولید میگو برای سال بعد سوال شد، لی پاسخ داد: «این امر به تأمین بودجه و سرعت پیشرفت در ساخت سیستم‌های داخل و خارج ساختمان بستگی دارد. ما با تخصیص سرمایه تا پایان امسال، درنظر داریم زیرساخت و اصلاحات مخازن RAS داخل ساختمان را تکمیل کرده و آنها را تا ۲۰۱۸ پر از میگو کنیم. همچنین از ۱۵۰ هکتار سیستم‌های آبزی‌پروری مداربسته با آب‌بند در فضای بسته برای پرورش وانامی بهره‌برداری بعمل آوریم.»
او در ادامه افزود: «از آنجا که ما در حال طی مراحل پیش‌نیاز IPO هستیم، توصیه شده در حال حاضر رقم دقیقی بیان نکنیم.» لی همچنین اظهار داشت: «شرکت به راحتی بیان می‌کند [تولید پیش‌بینی شده برای فاز یک] به ۱۰,۰۰۰ تن نزدیک است. پیش‌بینی‌های قبلی برای مگافارم به وضوح به تأخیر افتاده است، و دلیل آن تأخیر در تأمین اعتبار است. هرچند، ما کاملاً مصمم هستیم به اهداف پیش‌بینی شده دست پیدا کنیم.»
سایت عظیم ۶۰۰ هکتاری نزدیک ژونگشان. انباری‌های RAS مگافارم در فضای بسته را می‌توان در فاصله دور سمت راست دید. معنی نوشته روی تابلو: «سرقت از موزها، جریمه ۱,۰۰۰ یوانی برای هر موز در پی خواهد داشت»
“نه حتی یک گونه صنعتی”
در طی بازدید آندرکرنت، مشکلات فنی در ارتباط با پرورش میگو رودخانه‌ای با تراکم بالا نیز مشهود بود. استراوسکی بسیاری از آنها را تأیید کرد. به گفته او، پرورش این میگوها با تراکم زیاد باعث می‌شود آنها به صورت یکنواخت رشد نکنند، میگوهای نر که سریع‌تر رشد می‌کنند انحصارطلب بوده و همنوع‌خوار هستند. و زمانی که یک میگو درشت سلطه پیدا می‌کنند میگوهای نر کوچک‌تر از رشد باز می‌مانند.
اینچنین، شاه‌میگو رودخانه‌ای معمولا در استخرهای فضای باز با تراکم پایین(۱۰-۳۰ قطعه در هر متر مربع) پرورش می‌یابند. دیوید کاواهیگاشی مالک وانامی ۱۰۱، هچری میگو و شرکت پرورش میگو در هاوایی، برخی مشکلات را برای اندرکرنت توصیف کرد: «شاه‌میگو رودخانه‌ای واقعاً یک گونه ”صنعتی” و یک گونه مناسب پرورش با تراکم زیاد در پرورش بیومس بالا در سیستم‌های RAS پیچیده نیست. میگوی آب شیرین را می‌توان با بیومس پایین پرورش داد اما نه با بیومسی نزدیک به میگوی وانامی که در m2 [متر مربع] یا m3 [متر مکعب] پرورش می‌یابند.»
استراوسکی به آندرکرنت گفت، شرکت سینو اگرو فود برنامه‌ریزی کرده تا شاه‌میگو رودخانه‌ای را با تراکم ۱۰ کیلوگرم در هر متر مکعب آب برداشت کند. در مقاله‌ای در خصوص مگافارم که GAA در تاریخ ژوئن ۲۰۱۶ منتشر کرد، استراوسکی فرآیند برنامه‌ریزی شده برای پرورش را توصیف کرده است. «این جانوران از ابتدا با تراکم بالا در مخازن مرحله اول ذخیره‌سازی می‌شوند تا با حداکثر تراکم پرورش یابند. بعد، آن ظرفیت به تدریج تغییر می‌کند و بخشی از آن در چرخه رشد برداشت شده و تا پایان مرحله چهارم رشد وارد مخازن جداگانه می‌شوند. بعد از آن بقیه جانوران در آن بچ همه با هم برداشت می‌شوند.»
طبق نوشته‌های او، براساس این متد پرورش متراکم، سینو اگرو فود می‌تواند تولید و محصول بسیاری بالاتری را نسبت به مزارع میگو آب شیرین مرسوم داشته باشد. «به دلیل چرخه‌های سریع‌تر تولید و گردش بالاتر در طی یک‌سال و شرایط ثابت زیست‌محیطی پرورش در فضای داخلی، پیش‌بینی می‌شود تولید بیش از ۱۳ برابر شده و محصول ۱۰۰ برابر بیش از پرورش میگو پنائیده در استخرهای مرسوم باشد.»
منبع: آنتونی استراوسکی، مقام ارشد علمی سینو اگرو، انجمن جهانی آبزی‌پروری.
او در مقاله GAA گفت: «ما درنظر داریم تا پایان ۲۰۱۷ مخازنی با ظرفیت ۱۰,۰۰۰ تن و تا پایان ۲۰۲۰ مخازنی با ظرفیت ۷۰,۰۰۰ تن برای شاه‌میگوی رودخانه‌ایبسازیم و یا در دست تولید داشته باشیم.» او همچنین افزود، سوددهی این روش بسیار بیشتر از پرورش سالمون در Pen و پرورش تیلاپیا در RAS خواهد بود. «درآمدزایی [مگافارم] (درآمد منهای هزینه‌ها) سالانه بیش از ۵,۰۰۰ دلار در هر متر مربع خواهد بود، مقایسه کنید با سالانه ۵۰۰ دلار در هر متر مربع که از پرورش سالمون در پن و ۲۰۰ دلار که از پرورش تیلاپیا در سیستم RAS به دست می‌آید. در نتیجه، CapEx ROI [بازدهی سرمایه] سیستم ما سه برابر بیشتر از پرورش سالمون در پن است.» سایر کسانی که آندرکرنت با آنها تماس گرفت در این خصوص تردید دارند.
مایکل نیو که طراحی این پروژه را برعهده داشت یک کارشناس برجسته در زمینه میگوی آب شیرین است و دارای بیش از چهل سال تجربه در این بخش می‌باشد. شرکت سینو اگرو از او دعوت کرد تا در کنفرانس شاه میگوی بزرگ ۲۰۱۷ حضور داشته باشد، اما به گفته او نمایندگان شرکت نپذیرفتند. نیو می‌گوید: «از آنجا که من چیزی بیش از تبلیغات سینو اگرو از برنامه نمی‌دانم، چاره دیگری ندارم جز اینکه مشکوک اما امیدوار باشم.» میتو ویله از دانشگاه گنت در بلژیک با نشان دادن طرح سینو اگرو برای برداشت ۱۰ کیلوگرم از هر متر مکعب، گفت این طرح “واقع‌گرایانه به نظر نمی‌رسد.”
«آنچه تاکنون در پرورش معمولی انجام شده بیش از ۲۰-۳۰ قطعه میگو در هر متر مربع نبوده است. اگر شما بتوانید آن را تا ۵۰ قطعه در سه طبقه افزایش دهید، بسته به سایز مورد نظر شما، باز هم بیش از ۳-۴ kg به دست نمی‌آورید.» هارولد فیلیپس که به مدت ۲۵ سال این گونه شاه‌میگوی رودخانه‌ای را در کاستاریکا پرورش داده، در خصوص این پروژه تردید دارد. او می‌گوید: «ممکن است [پرورش میگوی رودخانه‌ای با تراکم بالا] و با استفاده از میگوهای تماماً ماده امکان‌پذیر باشد، اما به نحوی من تردید دارم.»
مزرعه‌ای بدون میگو
در طی سفر خبرنگار آندرکرنت به مگافارم، او دو مخزن- در ابعاد ۶m × ۱۲m × ۳m و حاوی ۱۵۰ متر مربع آب- را مشاهده کرد که با شاه‌میگوی رودخانه‌ای ذخیره‌سازی شده بودند. با نگاهی به مخازن در تاریخ ۱۵ سپتامبر، میگوها اساساً زیر ۱۰ کیلوگرم در هر متر مکعب آب ذخیره‌سازی شده بودند. با برآورد آندرکرنت تراکم ذخیره‌سازی نزدیک به ۱۰۰ گرم در هر متر مکعب بود.
میگوها به صورت انفرادی دارای سایزهای متفاوتی بودند و برخی از آنها چنگال‌های آبی برجسته‌ای داشتند. استراوسکی آنها را نرهای سلطه‌گر توصیف کرد. این میگوهای ”چنگال آبی” بسیار بزرگ‌تر از بقیه میگوها بودند و گاهی دیده می‌شد که به میگوهای کوچک‌تر حمله می‌کردند.
به گفته استراوسکی میگوهای مخزن بیش از ۲ ماه از سن‌شان می‌گذشت. آندرکرنت استدلال می‌کند که میگوهای درشت‌تر چنگال آبی هنوز کوچک‌تر از آن بودند که در صورت فروخته شدن ارزش زیادی داشته باشند. کوچک‌ترین میگوها هم طولی بیشتر از چند سانتی‌متر نداشتند.
شاه میگوهای رودخانه‌ای چنگال آبی در مگافارم سینو اگرو در ژونگشان
بیشتر مخازن در هر دو انبار با ماهی جید پرچ ذخیره‌سازی شده بودند نه با شاه میگوی رودخانه‌ای. مدیرعامل لی با مطرح کردن ماهی جید پرچ گفت: «برای [مگافارم]، در صورتی که تأمین بودجه بیش از این به تاخیر بیافتد، ما درنظر داریم علاوه بر شاه میگوی رودخانه‌ای و وانامی، ماهی پرچ ماندریانی و هامور مرواریدی را پرورش دهیم که تقاضای زیادی برای آنها وجود دارد و به قیمت بالایی می‌رسند. ما بر حسب بازارهایی که می‌توانیم به آنها برسیم و بازارهای مساعد، بین گونه‌ها در چرخشیم.»
با تمام اینها هم استراوسکی و هم لی خوشبین هستند. استراوسکی در مصاحبه‌ای با آندرکرنت راه‌حل‌های متعددی را برای مشکلات پرورش میگو مشخص کرد که باید مورد امتحان قرار بگیرند. لی در ایمیلی بعد از بازدید بیان کرد: «تأخیر در پرورش شاه میگوی رودخانه‌ای در مخازن داخل ساختمان، به دلیل تأخیر در تأمین بودجه برای تکمیل مزرعه و اصلاحات مقتضی در زیرسازی است که ما قبلاً در این سایت مشخص کردیم. ما در واقع به دنبال راه‌هایی برای افزایش تراکم مخازن داخل ساختمان در سایت هستیم.»
او در ادامه اضافه کرد، رویکرد پرورش چند-گونه‌ای باعث می‌شود شرکت برای رفع مشکلات فنی انعطاف‌پذیر باشد. «ما در شرکت تری-وِی رویکرد چند-گونه‌ای را در پیش گرفتیم. شاه میگوی رودخانه‌ای تنها یک بخش از این مدل اقتصادی برای تری-وِی است. بسیاری از گونه‌ها زنده می‌مانند، باز هم به بازار متغیر بستگی دارد و این امر در گزارش‌های SEC ما سابقه دارد. سیستم‌های RAS ما در فضای داخل به طور ویژه مناسب تطبیق با گونه‌های مختلف است. این یک مزیت عالی برای ماست.»
سینو اگرو فود
در مجموع، نوادا که سینو اگرو در US در آن به ثبت رسیده در سال ۲۰۱۶، ۴۰۴/۳ میلیون دلار فروش داشت. که ۵/۸% ریزش سال-به-سال را نشان می‌دهد اما باز هم بسیار بالاتر از ۱۳۸/۶ میلیون دلار است که شرکت در سال ۲۰۱۲ گزارش کرد. تقریباً چهار-پنجم کل فروش ۲۰۱۶ از عملیات‌های کشاورزی و آبزی‌پروری عمده سینو اگرو حاصل شده است. این شرکت کارخانه‌های کود و خوراک را مدیریت می‌کند، میوه اژدها پرورش می‌دهد و در مقیاس وسیع دام پرورش داده و ذبح می‌کند. این فعالیت‌ها در سال ۲۰۱۶، ۲۷۰/۷ میلیون دلار درآمد داشته است.
فروش غذاهای دریایی پرورشی در سال ۲۰۱۶، ۶۱/۴ میلیون دلار درآمدزایی داشت، که نسبت به درآمد ۸۵/۴ میلیون دلاری در سال ۲۰۱۵ با کاهش قابل توجهی همراه بود. پرورش ماهی در این شرکت در حیطه کار شرکت تری-وی است که در سال ۲۰۱۶ از سینو اگرو منشعب شد. سینو اگرو هنوز ۳۶% سهم تری-وی را داراست که فعلاً به صورت خصوصی اداره می‌شود و سرمایه‌گذار‌ان چینی مالک بقیه آن هستند. سینو اگرو از ۲۰۱۲ نمایندگی سه مزرعه آبزی‌پروری را در گوانگدانگ را پذیرفته است که شامل ”مزرعه آبزی‌پروری ۱″ و “مزرعه آبزی‌پروری ۳” می‌شود و به ترتیب به “مزرعه میگوی ۱″ و ”مزرعه میگوی ۲” مرتبط هستند. این دو مزرعه میگو به ترتیب در انپینگ، گوانگدانگ و ژونگشان قرار دارند.
مزرعه سینو اگرو فود در انپینگ استان گوانگدان. منبع: گزارش SEC سینو اگرو، مارس ۲۰۱۵
طبق اعلام سینو اگرو، قبل از بتن‌ریزی در مگافارم، در سال ۲۰۱۳ مزرعه میگوی ۱ و مزرعه میگوی ۲ تقریباً ۴۱۷ تن میگو تولید کرده بودند که شامل هر دو گونه شاه‌میگوی رودخانه‌ای و وانامی بود. برآورد شرکت از فاز رشد در مزرعه میگوی ۱ در شهر انپینگ در تاریخ مارس ۲۰۱۳ بدین شرح است:
«از گزارش‌های اخیر مزرعه، متوسط زمان مورد نیاز برای رشد پست لارو میگوی وانامی هفت‌روز و پست لارو میگوی رودخانه‌ای ۲۱ روز تا رسیدن به سایز فروش در بازار در مقیاس تجاری می باشد. در سیستم RAS بین ۶۰-۷۰ روز برای میگوی وانامی به میزان ۸۰ قطعه در هر کیلوگرم و ۸۰-۹۰ روز برای میگوی رودخانه‌ای به میزان ۷۵ قطعه در هر کیلوگرم می‌باشد». شرکت در ادامه افزوده: «این گزارش‌ها همچنین نرخ مرگ و میر بسیار پایین- کمتر از ۵%- را نشان می‌دهند، که ما معتقدیم بسیار بهتر از رقم متوسط ۵۰% برای مزارع میگوی رو باز است.»
به گفته شرکت، طی دو سال بعد یعنی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵، تولید میگو از سطح سال ۲۰۱۳ افزایش یافته و به ترتیب به ۱,۸۰۲ تن و ۲,۶۴۴ تن خواهد رسید. مزرعه میگوی ۱ و مزرعه میگوی ۲ در حال حاضر هر دو تحت مالکیت و مدیریت تری-وی قرار دارند.
