سوپر تروت، پروژه‌ای با هدف کنترل لاکتوکوکوس در مزارع قزل‌آلا اروپا
سوپر تروت
این پروژه با همکاری شش مرکز مختلف در چهار کشور متفاوت بودجه‌ای معادل ۸۱۷,۵۰۰ یورو دریافت کرد.
در اروپا یک گونه مهم از قزل‌آلا وجود دارد و آن قزل‌آلا رنگین‌کمان است که بومی ساحل شرقی آمریکای شمالی محسوب می‌شود. این گونه در پایان قرن ۱۹ وارد اروپا شد و در محیط‌های مشابه قزل‌آلا بومی ما زندگی می‌کند اما حساسیت کمتری به دما و اکسیژن آب دارد. به همین دلیل نرخ بالاتر رشد در آن تضمین می‌شود و در هر واحد تولید، تراکم بالاتر امکان‌پذیر است. این فاکتورها قزل‌آلا رنگین‌کمان را به گونه‌ای مناسب‌تر برای پرورش محصولی با مصرف غذایی تبدیل می‌کند.
در دوران پس از جنگ، تولید جهانی قزل‌آلا رنگین‌کمان به رشد خود ادامه داد و در سال ۲۰۱۲ با حدود ۹۰۰,۰۰۰ تن به اوج خود رسید. بعد از آن کاهش تولید مشاهده شد، اما باز هم بالای ۸۰۰,۰۰۰ تن باقی ماند. در ایتالیا، تولید قزل‌آلا تا اواخر دهه ۱۹۹۰ به افزایش خود ادامه داد. بعد از آن روند نزولی در پیش گرفت و سپس در سطح بسیار بالا در حدود ۳۵ هزار تن ثابت ماند. در منطقه مدیترانه اکثرا مزارع قزل‌آلا در “سیستم‌های کوچک-مقیاس” فعالیت دارند و ایتالیا، اسپانیا، ترکیه و یونان تولیدکنندگان اصلی را تشکیل می‌دهند.
در این روند تولید، مشکلات اصلی مرتبط با سلامت که مزرعه‌داران باید آنها را کنترل نمایند توسط میکروارگانیسم‌های پاتوژنی ایجاد می‌شوند که عامل شیوع بیماری و مرگ میر هستند. به طور خاص آب و هوای مدیترانه‌ای مناسب رشد پاتوژن‌های آب گرم است و باکتری لاکتوکوکوس گارویه بین آنها اهمیت ویژه‌ای دارد. پس این صنعت به تحقیقات علمی نیاز دارد تا تکنیک‌های نوآورانه را توسعه دهد؛ تکنیک‌هایی که از یک سو شرایط رفاه حیوانات پرورشی و از سوی دیگر بهداشت و کیفیت ارگانولپتیکی محصول را تضمین می‌کنند. هدف از این تحقیقات جلوگیری از خسارت‌های اقتصادی و نظارت بر قابلیت پایداری چنین فعالیت‌هایی به لحاظ تأثیرات زیست‌محیطی است.
ازینرو مؤسسه آزمایشگاهی محافظت از حیوانات (IZS) لیگوریا، پیمونت و واله دائوستا با همکاری سایرین، یک پروژه تحقیقاتی عملی بین‌المللی را آغاز کرد. هدف از آن بهبود قابلیت پایداری و تولیدمثل مزارع کوچک قزل‌آلا از طریق کنترل لاکتوکوکوس با استراتژی‌های نوآورانه بود. در ادامه مصاحبه‌ای دکتر پیر لوئیجی آکوتیس هماهنگ کننده پروژه سوپر تروت را می‌خوانید.
پروژه سوپر تروت چگونه متولد شد؟
وزارت بهداشت در طی سال‌ها با پروژه‌های تحقیقاتی متعددی موافقت نموده است. هدف از آنها بررسی مقاومت ژنتیکی گونه‌های مختلف حیوانات پرورشی در برابر پاتوژن‌هاست.
با نتایجی که از این مطالعات به دست آمد این پروژه آغاز و برنامه‌ریزی شد تا در طی آن تحقیقات روی مقاومت قزل‌آلا در مقابل لاکتوکوکوس به اجرا درآید. لاکتوکوکوس یکی از بیماری‌های مهم باکتریایی در قزل‌الا رنگین‌کمان با پیامدهای مهم اقتصادی و سلامتی است. معمولا برای جلوگیری و کنترل شیوع این بیماری از واکسیناسیون و درمانی‌های آنتی‌بیوتیکی استفاده می‌شود. این روش‌ها مشکلات جدی پدید می‌آورند از جمله پوشش دادن همه ماهیان در مقابل بیماری، محدودیت در زمان و هزینه‌های مدیریتی. در این تحقیقات مشخص شد یک چندریختی ژنی خاص در ژن MHCIIB بوجود می‌آید که به مقاومت در برابر بیماری مرتبط است.
با مشخص شدن پتانسیل مهم کاربردی این شواهد، نیاز به عمیق‌تر شدن تحقیقات در خصوص پاتوژن احساس شد. همانطور که در بالا اشاره کردم، باید بررسی می‌شد که چگونه این نژادها در یک منطقه نسبت به منطقه دیگر و در یک نسل از میزبان از یک مزرعه به مزرعه دیگر متفاوت بودند.
بنابراین پروژه بین‌المللی سوپر تروت متولد شد و شش مرکز مختلف در چهار کشور در آن سهیم بودند: مؤسسه آزمایشگاهی محافظت از حیوانات (تورین، ایتالیا)، دانشگاه اودینه (اودینه ایتالیا)، مزرعه پرورش ماهی کانالی کاوور (کُنیو، ایتالیا)، دانشگاه کمپلوتنسه مادرید (مادرید، اسپانیا)، مؤسسه تحقیقاتی دامپزشکی الگو-دمیتر (آتن، یونان) و دانشکده علوم دریایی دانشگاه فنی کارادنیز (ترابزون، ترکیه).
سوپر تروت از جمله پروژه‌های چندموضوعی در سال ۲۰۱۹ در زمینه سیستم‌های مزرعه‌دارای بود که با فراخوانی از سوی PRIMA (برنامه مشارکت تحقیقات و نوآوری در منطقه مدیترانه) بودجه‌ای معادل ۸۱۷,۵۰۰ یورو دریافت کرد. این پروژه در فراخوانی رقابت کرد که تیم‌های بیشمار تحقیقات بین‌المللی از ۱۹ کشور در آن شرکت داشتند.
اهداف این پروژه چیست؟
هدف کلی این پروژه بهبود قابلیت پایداری و تولیدمثل در مزارع آبزی‌پروری کوچک از طریق کنترل لاکتوکوکوس با روش‌های نوآورانه بر مبنای دو سری تحقیقات است: اول استفاده از ویژگی‌های ژنتیکی ذاتی ماهی به واسطه انتخاب نشانگرها برای رسیدن به قزل‌آلایی که به لحاظ ژنتیکی به لاکتوکوکوس مقاوم باشد؛ و دوم ایجاد یک واکسن پروتئینی نوترکیب که از طریق آب وارد بدن ماهی می‌شود.
در سری اول، تصمیم گرفتیم تا با استفاده از مطالعات مربوطه تحقیقات روی نشانگرهای مقاومت متمرکز شود. یک رویکرد دوگانه در پیش گرفته شد: رویکرد ژن کاندید مبتنی بر ژن MHCIIB ، متعلق به سیستم سازگاری بافتی و رویکرد گستره ژنوم، با هدف مشخص کردن نشانگرهای بیشتر در سطح ژنوم. در این مجموعه تحقیقات به مدیریت دکتر سیلیوا کولوسی علاوه بر فاکتورهای ژنتیکی میزبان، تمام فاکتورهای فنوتیپی و ژنتیکی مرتبط با پاتوژن مورد بررسی قرار می‌گیرند و ویژگی‌های مولکولی و ارزیابی بیماری‌زایی و ژن‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک مشخص می‌شوند.
ژن MHCIIB نیز برای بهبود بازدهی تولیدمثل از طریق مطالعه پدیده گزینش ماده مرموز (CFC) در قزل‌آلا انتخاب شد. این پدیده یک انتخاب غیرتصادفی بین گامت‌ها را تعیین می‌کند، اما به ژنتیک و به طور خاص به ساختار ژن MHCIIB بستگی دارد.
مجموعه دوم تحقیقات بر اساس نیاز به یک واکسن موثر و نوآورانه است. واکسن‌های فعلی گاهی چندان مؤثر نیستند، بنابراین تصمیم گرفته شد تا یک واکسن پروتئینی نوترکیب را با هزینه‌های بسیار پایین تولید کرده و توسعه دهند. این واکسن در آب ریخته می‌شود و نیازی به تزریق آن نیست.
نقش مناطق مختلف در این پروژه تحقیقاتی چیست؟
در ایتالیا وظیفه مؤسسه IZS آنالیز ژن مقاوم (MHCIIB)، تحقیقات در سطح ژنومیک، مشخص کردن اینکه کدام ژن‌های دیگر در مقاومت این پاتوژن دخیل هستند، مطالعه روی ژن‌های بیماری‌زای ال. گارویه و شناسایی پروتئین‌های ایمنی‌زا است که برای تولید پروتئین‌های نوترکیب استفاده خواهند شد. وظیفه دانشگاه اودین آنالیز فاکتورهایی است که ماهیت ایمنی خطوط ژنتیکی حمل‌کننده نشانگرهای مقاومت در پی قرار گرفتن در معرض پاتوژن را تعیین می‌کنند. مزرعه کانالی کاوور با بهبود بازدهی تولیدمثل و مطالعه ژن MHCIIB و استفاده از جفت‌های هدف بر مبنای ژنتیک سروکار دارد.
تیم اسپانیایی مشخص کردن ویژگی‌های مولکولی لاکتوکوکوس گارویه را برعهده گرفت. گروه یونانی در تولید پروتئین‌های نوترکیب و توسعه واکسن همکاری دارد. ترکیه نیز از مهارت خود در مشخص کردن ویژگی‌های پاتوژنی استفاده می‌کند و به طور خاص با مطالعه مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک از طریق آنالیز ژن‌های مرتبط سروکار دارد.
جهت مشاهده سایر مقالات مرتبط با آبزی پروری حرفه ای بر روی لینک زیر کلیک نمایید.
