تحول بنیادی افق های جدید در آبزی‌پروری (بخش دوم)
قبل از مطالعه این مقاله پیشنهاد میکنیم از صفحه زیر در وبسایت بتا دیدن فرمایید
تحول بنیادی افق های جدید در آبزی‌پروری (بخش اول)
تغذیه ماهی پرورشی
درست مانند مرغداری مدرن، بزرگ‌ترین چالش آبزی‌پروری در هر محیطی بهینه‌سازی ورودی و خروجی است. مثلا متخصصان آبزی‌پروری به لحاظ دسترسی به پودر ماهی با محدودیت مواجه می‌شوند. این ماده از ماهیان کوچک مانند آنچوی به دست می‌آید که به طور مرسوم بزرگ‌ترین منبع غذایی برای گونه‌های بزرگ‌تر مانند سالمون و ماهی تون است. به نوعی محیط طبیعی برای ماهی پرورشی ایجاد می‌شود.
جزایر فارو در مکانی بین ایسلند و نروژ در اقیانوس آتلانتیک شمالی قطب عملیات پرورش سالمون به شکل عمودی در شرکت باکافراست USA است.
جان باوزر دانشمند ارشد تحقیقات در شرکت آرچر دانیلز میدلند (ADM) می‌گوید: «صید آنچووی کم شده زیرا دولت‌ها برای ظرفیت صید محدودیت وضع کرده‌اند. این ماهی باید با مواد با کیفیت دیگری که مناسب جیره‌های گونه‌های هدف است، جایگزین شود.»
در حال حاضر ۷۰% روغن ماهی جهان وارد آبزی‌پروری می‌شود. اما محدودیت روی منابع آبزیان به این معناست که آبزی‌پروری مدرن در سطح وسیعی به محصولات خشکی وابسته است و بیش از پیش با بخش دامداری، صنعت انرژی و مصرف مستقیم انسان بر سر منابع رقابت دارد. این فشارها توجه به منابع نوآورانه را افزایش داد،
در عین حال، با صرفنظر از شیوه تغذیه ماهی، تأثیرات پرورش سالمون روی محیط‌زیست اقیانوس می‌تواند قابل توجه باشد. این امر دولت‌ها را ترغیب می‌کند نظارت‌ها را افزایش دهند. آچه توضیح می‌دهد: «در روزهای اولیه این صنعت، خوراکی که توسط ماهی خورده نمی‌شد به کف آب می‌رفت و ماهیانی که در زیر آنها قرار داشتند فضولات سالمون و سی‌بس را می‌خوردند.»
آچه در خصوص مانع موجود در مزارع سالمون می‌گوید: «بسیار مانند چالش‌های مزرعه‌داری است که اکثر کشورهای توسعه‌یافته تعداد خوک‌ها یا گاوهایی که مزرعه‌دار می‌تواند داشته باشد و مقدار کودی که می‌تواند دور بریزند را کاهش می‌دهند. آیا یک پن دریایی می‌تواند تأثیر زیست‌محیطی بسیار ملایمی داشته باشد به طوری که منجر به تغییر سیستم نشود؟ بله، تا جایی که شما آنها را در مناطقی قرار دهید که بار اضافه به سیستم وارد نکنند.»
استین می‌گوید: «اگر سالمون را در نروژ یا شیلی یا بریتانیا پرورش می‌دهید، اجازه ندارید پن‌های توری بیشتر و بیشتری را به دریا بیاندازید. به دلیل آلودگی‌های حاصل از این مزارع، محدودیت‌هایی در خصوص حجم سالمون در مناطق دارای مجوز وجود دارد.»
رایان در خصوص صنعت سالمون استدلال می‌کند: «حداقل این صنعت تکامل یافته و یاد گرفته مشکل را به گونه‌ای کنترل کند که کمترین تأثیر ممکن را بجا بگذارد.»
مباحثی ازین دست پیرامون قابلیت پایداری زیست‌محیطی، آینده آبزی‌پروری را در ایالات متحده و سایر نقاط شکل می‌دهد. برای اطمینان، آبزی‌پروری یک جایگزین مهم برای کشاورزی در خشکی قلمداد می‌شود. کشاورزی با رشد جمعیت جهان دچار تنش شده، با نگرانی‌های رو به رشد در خصوص تغییرات اقلیمی محدود شده و به واسطه فشار بر زمین های کم‌بازده برای بهره‌برداری، محدود شده است.
آچه می‌گوید: «اگر بتوانید به محصول کافی و تکنولوژی‌هایی برسید که در آب‌های جهان مواد غذایی پرورش دهند، می‌توانید فشار بر زمین و جنگل‌زدایی را کاهش دهید.» از سوی دیگر دیدگاه‌های مخالف از سوی کسانی نیز وجود دارد که مهار کردن آب برای هر چیزی را عامل افزایش تنش زیست‌محیطی می‌دانند. «آنها آبزی‌پروری را یک راه جدید برای تخلف در سیستم می‌دانند. اما به طور کلی، به نظر می‌رسد اگر به جای استیک یا گوشت خوک، تکه‌ای از سالمون را بخورید به محیط‌زیست لطف کرده‌اید.»
در این بین، آبزی‌پروری در حال انطباق با تأثیراتی است که تغییرات اقلیمی روی منابع آبی جهان بجا می‌گذارند. فرانک می‌گوید: «با گرم شدن اقیانوس‌ها، محیطی که ماهیان در آن تخم‌ریزی می‌کنند تخریب می‌شود و یا تغییر خواهد کرد. آبزی‌پروران دیگر قادر نخواهند بود به همان روش گذشته محصول را تولید یا برداشت کنند.»
فشارهای زیست‌محیطی و همچنین مشوق‌های اقتصادی، نوآوری‌های بیشتری را در آبزی‌پروری پدید می‌آورند. بالا رفتن دمای آب و تغییر در اسیدیته اقیانوس آبزی‌پروران را ترغیب می‌کند تا گونه‌هایی مانند ماسل آبی را پرورش دهند که می‌تواند الگوها را در ژن خود تغییر داده و نسبت به تغییرات زیست‌محیطی مقاوم شوند. خارپوست دریایی که در ژاپن و سایر کشورها پرطرفدار است، گونه دیگری از آبزیان پرورشی مقاوم به نوسانات اقلیمی بشمار می‌آید.
شرکت‌ها و دولت‌ها در حال تحقیق روی فرصت‌های جدید آبزی‌پروری هستند که می‌توانند هزینه‌ها و بارهای زیست‌محیطی را کاهش دهند. برای مثال، دانشمندان ژاپنی می‌خواهند نیاز به برداشت برخی گونه‌های پرطرفدار ماهیان وحشی را کاهش دهند. آنها در حال پیوند سلول‌های بنیادی تون بلوفین به ماهیان کوچک‌تر هستند که می‌توانند سریع‌تر در آبزی‌پروری رشد کنند. به این ترتیب تقاضا برای تون بلوفین وحشی کمتر می‌شود.
تانی اسکانلان شریک سرمایه‌گذاری FTW که عضوی از برنامه پر افتخار آبزی‌پروری در دانشگاه کالیفرنیا دیویس است گفت: «آنها روی گونه‌هایی تمرکز نموده‌اند که به لحاظ جنسیتی زودتر بالغ می‌شوند و قبلا پرورش یافته‌اند- مانند ماکرل و تون یلوفین- و همچنین قادر به رشد در پن‌های واقع در فضای باز هستند. یلوفین در ۵ الی ۶ سال بالغ می‌شود، در حالیکه برای بلوفین این دوره ۱۰ الی ۱۲ سال است.»
یک قدم جلوتر در آبزی‌پروری
آبزی‌پروری به اندازه کافی دشوار است، اما کارشناسان آکواپونیک معتقدند که می‌توانند با افزودن گیاهان به تانک‌های ماهی، نتیجه بهتری به دست بیاورند.
شرکت آپ‌وارد فارمز، با ترکیب عمودی کشاورزی و پرورش ماهی، ریزسبزیجات و بس راه‌راه تولید می‌کند.
آنها محیط‌های هم‌زیست با خاک کمتر ایجاد کرده‌اند که در آن گیاهان آب را تصفیه می‌کنند و آب سرشار از مواد غذایی حاصل از ماهی برای گیاهان کود فراهم می‌آورند. هدف، بوجود آوردن محیط‌های بسیار پایدار برای انعطاف‌پذیری بالاتر و تغذیه بهتر است.
هدف مدافعان آکواپونیک گسترش رویکردشان است، به این ترتیب مراکز آکواپونیک می‌توانند به شکل محلی سیستم‌های تأمین مواد غذایی ارائه دهند که به لحاظ تئوری می‌توانند کل شهر را تغذیه کنند.
جیسون گرین کارشناس زیست فنآوری و از بنیاگذاران شرکت آپ‌وارد فارمز در بروکلین در ۲۰۱۳ می‌گوید: «ما مزارع عمودی در فضای بسته را توسعه می‌دهیم به این ترتیب می‌توانیم در هر نقطه از جهان محصولاتی با کیفیت بالا تولید کنیم.» این استارت‌آپ آکواپونیکس جمع‌آوری بیش از ۱۵ میلیون دلار سرمایه را به ثبت رساند.
در این بین، شرکت واترفیلد فارمز تولیدکننده تیلاپیا در آکواپونیک است که در نظر دارد محصولش را جایگزین واردات از آمریکای لاتین نماید. جمی استین از بنیان‌گذاران شرکت سرمایه‌گذاری Devonian است که واترفیلد را در روتردام به عنوان یکی از دو سرمایه‌گذاری خود در آبزی‌پروری انتخاب کرد. او می‌گوید: «آنها با سایر روش‌های آبزی‌پروری رقابت می‌کنند، زیرا تیلاپیا در حجم زیادی پرورش می‌یابد، نه فقط در ایالات متحده.»
واترفیلد فارمز اکوسیستمی را در تانک بکار انداخته که در آن ماهی برای گیاه و میگو کود تولید می‌کند و میگو و گیاه به تمیز شدن آب ماهی کمک می‌کنند. این سیستم با مصرف کارآمد انرژی و آب، ۹۹/۷% آب را بازیافت کرده و مواد غذایی با کربن خنثی و کربن منفی تولید می‌کند که شرکت آن را ”سیستم ادغامی آبزی‌پروری و هیدروپونیک” می‌نامد. به گفته واترفیلد، رویکرد آنها در راستای تولید مواد غذایی برای عملیاتی‌هایی در مقیاس بزرگ طراحی شده است.
“ریزسبزی‌های” ارگانیک آپ‌وارد فارمز در فروشگاه‌های هُل‌فودز شمال شرق با قیمت ۴/۴۹ دلار برای هر بسته با وزن ۲ اونس به فروش می‌رسد. شرکت با تمرکز بر میکروبیوم مناسب برای پرورش سبزیجات و استفاده کارآمد از آب، رویکرد کشاورزی خود را تبلیغ می‌کند.
این شرکت با سرمایه‌ای که اخیرا از لابراتوار پرایم موورز و سایرین جمع‌آوری کرده، تصمیم دارد پروروش ماهی بس راه‌راه را در اکوسیستم خود افزایش دهد. آب سرشار از مواد غذایی ماهی در یک تأسیسات جدید گیاهان را تغذیه می‌کند. شرکت در ۲۰۲۱ محصول ماهی را به ساکنان نیویورک عرضه خواهد کرد.
گرین می‌گوید: «این رویکرد به ما اجازه می‌دهد سیستمی با سرعت و توان بالا داشته باشیم که مرتبا نواقص را در هر مرحله تصحیح می‌کند. »
