تازه‌ها

چگونه بارش باران بر پارامترهای آب استخر های پرورش میگو تاثیر می گذارد؟ – قسمت ۱

نابودی پلانکتون ها

هنگامی که در اثر باران درجه حرارت، نور، شوری، pH و قلیاییت به صورت ناگهانی تغییر می کند، فعالیت پلانکتون ها کاهش می یابد و معمولا در عرض دو روز مرگ پلانکتون ها اتفاق می افتد. هرچه میزان بلوم جلبکی در استخر بیشتر باشد، نابودی آنها سریعتر اتفاق خواهد افتاد. این وضعیت از طریق تغییر رنگ آب و pH قابل مشاهده می باشد. این بدان معنی است که مرگ و میر جمعیت پلانکتونی آب اتفاق افتاده یا در حال وقوع است، حتی اگر آب هنوز سبز باشد. زیرا فیتوپلانکتون های مرده همچنان رنگ خود را حفظ کرده و ممکن است آب استخر به رنگ سبز مشاهده شود.

نابودی فیتوپلانکتون ها باعث کاهش میزان اکسیژن محلول در آب می شود زیرا اکسیژن تولید نمی شود و اکسیژن باقی مانده برای فعالیت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد. این بدان معنی است که اگر میزان اکسیژن محلول در آب استخر ۶-۷ ppm باشد، پس از گذشت چندین ساعت به ۲-۳ ppm تقلیل می یابد. پس از نابودی فیتوپلانکتونی، ۹۰ درصد آنها در کف استخر تجمع یافته و فرآیند تجزیه آنها آغاز می شود. با شروع تجزیه فیتوپلانکتون ها مصرف اکسیژن افزایش یافته و سطح اکسیژن آب کاهش می یابد. درصورت مشاهده آب کدر، فوم و کف در سطح حوضچه، حباب با یک مسیر طولانی و تجمع فیتوپلانکتونی بدان معنی است که مرگ و میر پلانکتونی صورت گرفته است.

پوست اندازی میگو

باران باعث می شود که pH استخر های پرورش میگو به شدت کاهش یابد، زیرا pH آب باران معمولا کمتر از آب استخر است. همچنین کاهش فعالیت های پلانکتونی باعث کاهش PH آب می شود. در چنین شرایطی پوست اندازی رخ می دهد. در هنگام پوست اندازی، میگو نیاز به فضای بیشتر، دو برابر شدن اکسیژن و افزایش سطح مواد معدنی دارد. با این حال، بارندگی شرایط مناسبی برای پوست اندازی نیست؛ پوسته خارجی بدن میگو هنوز نرم بوده و به آسانی مبتلا به عفونت و مرگ و میر می شوند. علاوه بر این، همجنس خواری باعث می شود که کشاورز برای پیدا کردن میگوهای مرده با مشکل رو به رو شود. آنچه ما مشاهده خواهیم کرد کاهش خوراک و ADG پایین است.

انباشت و تجمع مواد آلی

در طول دوره های بارندگی، میگو به طبیعی تغذیه نمی کند، اما کشاورز همچنان مقدار خوراک را ثابت نگه می دارد و منجر به تغذیه بیش از حد می شود. فعالیت فیتوپلانکتون ها همانطور که قبلا بحث شد، کاهش خواهد یافت و از عملکرد باکتری ها نیز کاسته می شود و در این وضعیت ماده آلی را در کف استخر تجمع می یابند. این حالت شما یک بمب ساعتی در استخر تعبیه کرده اید زیرا زمانی که درجه حرارت افزایش یابد، جمعیت باکتریایی به دلیل وجود مواد آلی بیش از حد در حوضچه، افزایش ناگهانی خواهد داشت. معمولا باکتری های بیماریزا اولین باکتری هایی هستند که شکوفا می شوند زیرا معمولا مقاومت بالاتری دارند و می توانند شرایط سخت تر را تحمل کنند. آنها همچنین رشد سریع تری نسبت به باکتری های مفید دارند.

چرا تمایل به تغذیه بیش از حد وجود دارد؟

این بدان علت است که پرورش دهندگان میگو تمایل دارند فقط در سینی غذادهی را چک کنند. خوراک موجود در سینی های غذادهی به راحتی قابل دسترس میگوهای بزرگتر و قوی تر است. به طور معمول، میگوهای بزرگتر همواره توسط میگو های کوچکتر احاطه شده اند و میگوها مجاز به تغذیه مصالحت امیز در سینی چک نیستند. با این حال، در زمان بارندگی که اکثر میگو ها اشتهای خوبی ندارند، میگوهای بزرگتر فرصت مناسبی برای تغذیه و تمام کردن غذاهای موجود در سینی چک به دست می آورند.

به دلیل اینکه روده میگو نسبتا کوتاه و باز است، آنها کاملا قادر به تغذیه بدون وقفه هستند تا زمانی که خوراک به پایان برسد. این وضعیت تصویر نادرستی از عادات تغذیه ای میگو در حوضچه ارایه خواهد داد. و در این شرایط پرورش دهندگان فکر می کنند که میگو ها نیاز به افزایش خوراک دارند در حالی که برداشت آنها کاملا اشتباه می باشد. به یاد داشته باشید میگو های بزرگتر تمایل به تغذیه بیشتر و سریعتر از سینی چک دارند زیرا به دلیل تجمع غذا بوی قوی تری از خوراک ساطع می شود، اما مابقی خوراکی که در استخر پخش شده بوی قوی نداشته و ممکن است برای میگو ها جذاب نباشد. این وضعیت منجر به انباشت بیش از حد مواد آلی در حوضچه پرورش میگو می شود.

اثرات ترکیبی باران 

اثر کلی بارندگی های شدید، مرگ و میر میگو به علت مسمومیت با گاز H2S، مسائل مربوط پوسته نرم و انباشت مواد ارگانیک است. پرورش دهنده نیاز به درک تصویر واضح تری از نحوه تاثیر بارندگی بر پارامتر های مختلف حوضچه تاثیر پرورش است.

بهترین پیشنهادهای کاربردی

پرورش دهندگان باید در صورت امکان از تکنولوژی های در دسترس و دارای قابلیت پیش بینی آب و هوا استفاده نمایند. برخی از وب سایت های پیش بینی آب و هوا weather.com و accuweather.com هستند. اگر آنها یاد بگیرند که آب و هوا را در چند روز آینده پرورش پیشبینی کنند، برای رویارویی با هرگونه حادثه ای آماده خواهند بود.

علاوه بر این، اقدامات زیر توصیه می شود:

• همیشه اطمینان حاصل کنید که سطح اکسیژن محلول ۲۰ درصد بیشتر از حد مورد نیاز است. هواده ها را روشن کنید. همه هواده ها باید هنگام بارش باران کار کنند.
• اگر بارندگی سنگین باشد، آب باران اضافی را از قسمت سطح آب از حوضچه خارج نمایید.
• زمانی که آب و هوا مناسب باشد، کارگری را برای آهک پاشی روی دیواره حوضچه اختصاص دهید. این عمل موجب می گردد زمانی که بارندگی باشد، آهک روی دیواره شسته شده و وارد استخر شود و در نهایت به آب کمک می کند تا حالت قلیایی خود را حفظ کند.
• یک کارگر را برای بررسی pH آب در طول بارندگی (هر ۲ ساعت) اختصاص دهید. pH را در حد بهینه ۷/۵ تا ۸/۵ ثابت نگه دارید و اگر pH کاهش یافت، آهک پاشی را اعمال کنید (دوزهای ۱۰-۲۰ کیلوگرم / ۱۰۰۰ مترمکعب آب استخر بسته به مقدار pH اندازه گیری شده).
• در شرایط بارانی تغذیه را متوقف نمایید.
• قبل یا بعد از بارندگی، خوراک مصرفی را با ویتامین C و نمک (مواد معدنی) مخلوط نمایید. دوز ۵ گرم بر کیلوگرم خوراک است. آب را ۱۷ برابر رقیق کنید (۵ گرم نمک به ۸۰ میلی لیتر آب اضافه کنید)، با خوراک مخلوط کرده، اجازه دهید در هوای عادی خشک شود، سپس میگو را تغذیه کنید. این اقدام به میگو اجازه می دهد تا درصورت بروز افت قلیایی در آب، مواد معدنی را از خوراک دریافت نماید.

به طور خلاصه توصیه های ارائه شده به پرورش دهندگان مخصوص دوران بارندگی است زیرا عوامل متعددی هستند که موجب بروز مشکلات در حوضچه های میگو می شوند. آگاه بودن و آماده شدن، گام های اولیه برای غلبه بر مشکلات ناشی از بارندگی است. نشانه هایی برای حفاظت و مراقبت از شرایط عمومی استخر وجود دارد و ما باید این علائم را به درستی درک کنیم و اقدامات پیشگیرانه و سازنده را برای به حداقل رساندن و جلوگیری از ضرر و زیان انجام دهیم.