اندونزی درنظر دارد شبکه‌ای از “روستاهای آبزی‌پروری” ایجاد کند
روستای آبزی‌پروری
دولت اندونزی درصدد ایجاد ۱۳۰ “روستای آبزی‌پروری” برای پاسخ به بهبود اقتصادی پسا-پاندمی است.
اندونزی پس از چین و هند سومین تولیدکننده بزرگ آبزی‌پروری در جهان است و قطب بزرگ‌ترین مزارع میگو کره زمین محسوب می‌شود.
طبق مقاله‌ای که در نشریه مونگابی منتشر شد وزارت شیلات کشور اعلام کرد شش روستا قبلا تأسیس شده و تا پایان ۲۰۲۲، ۱۳۰ روستای دیگر نیز به این شبکه افزوده خواهد شد. این روستاها محصولات آبزی‌پروری با ارزش بالا پرورش خواهند داد- از جمله میگو، خرچنگ و علف دریایی- و هدف از این اقدام ارتقاء صادرات، ایجاد اشتغال و بهبود امنیت غذایی کشور بیان شده است.
در حالیکه این طرح‌ها با استقبال زیادی همراه بوده، اما نگرانی‌هایی در خصوص تخریب احتمالی زیستگاه‌ها و ایجاد آلودگی حاصل از مزارع و همچنین نابودی جنگل‌های مانگرو با ذخیره بالای کربن وجود دارد. طبق اعلام مرکز تحقیقات بین‌المللی جنگلداری (CIFOR) در سه دهه گذشته اندونزی تقریبا نیمی از منطقه مانگرو خود را از دست داده است.
سال گذشته ویدودو رئیس جمهور اندونزی احداث جنگل‌های مانگرو در فضایی به وسعت ۶۰۰,۰۰۰ هکتار در خط ساحلی تا ۲۰۲۴ را از جمله اهداف خود بیان کرد.
عبدل حلیم مدیر اجرایی مرکز مطالعات دریایی برای انسان به نشریه مونگابی گفت، دولت باید بتواند مشکل مدیریت پسماند مزارع آبزی‌پروری را حل کند؛ این مزارع پسماند خود را معمولا به دریا و دریاچه‌ها می‌ریزند.
جهت مشاهده سایر مقالات اقتصادی آبزیان بر روی لینک زیر کلیک نمایید
