کاهش تولید میگوی وانامی هند به دلیل بیماری
بیماری و قیمت‌های پایین به معنای کاهش تولید میگوی وانامی هند به کمتر از ۶۰۰,۰۰۰ تن است
بعد از یک جهش درخشان و عبور از ۶۰۰,۰۰۰ تن محصول در سال ۲۰۱۷، تولید میگوی وانامی هند امسال کاهش خواهد داشت. طبق آنچه مدیران اجرایی مطرح کردند، بیماری و کاهش قیمت‌ها از جمله مشکلات موجود در راه تولید است.
رابینز مکینتاش معاون ارشد غول بیزنس کشاورزی تایلند، شرکت شاروئن پوکپاند فودز گفت: «سال ۲۰۱۷ و نیمه اول سال ۲۰۱۸ برای هند عالی بود.» چنانچه مکینتاش و سانتانا کریشنان اشاره کردند، بعد از نیمه اول ۲۰۱۸ مسائل مربوط به تولید و بیماری آغاز شد.
طبق اظهارات کریشنان، تولید اُفت ۲۰% را تجربه می‌کند و احتمالاً از ماه سپتامبر (در کشور) با کمبود مواجه خواهند شد. کسانی که بخش میگو هند فعالیت دارند این رقم را اعلام کرده‌اند. در نتیجه این وضعیت، در حال حاضر که شرکت‌های فرآوری به دنبال تأمین میگو برای سفارشات خود هستند، قیمت‌های مواد اولیه رو به افزایش است. به گفته مکینتاش به دلیل مشکلات مربوط به تولید، بر مبنای ۲۰۱۷ “موجودی در هند رو به اتمام بوده یا کمی بالاتر از آن است”.
در اسلایدی که مکینتاش در TARS ارائه داد، سطح تولید را کمتر از ۶۰۰,۰۰۰ تن پیش‌بینی کرده است. او پیش‌بینی می‌کند با افزایش پر قدرت (تولید) در ویتنام و اکوادور (در انتهای گزارش ببینید) تولید تایلند نیز به نزدیک ۳۰۰,۰۰۰ تن برسد.
کریشنان، هنگام ارائه مطالب خود با عنوان “پرورش میگو در هند: سریع و سرسام‌آور- کنترل و احتیاط در مسیر رشد” در TARS گفت، افزایش در تولید هند زمانی بود که مزرعه‌داران به جای برداشت میگو سایز بزرگ، سایز متوسط و کوچک را برداشت کردند. مزرعه‌داران هندی بسته به فصل، میگوهایی بین ۱۰-۲۵ گرمی پرورش می‌دهند، در مقابل در تایلند که مزرعه‌دران با تکنولوژی پیشرفته، به گفته مکینتاش، میگو ۴۰-۵۰ گرمی و حتی ۶۰ گرمی پرورش می‌دهند.
به اعتقاد کریشنان، سایزی که مزرعه‌داران هندی میگو را برداشت می‌کنند حاصل مشکلات بیماری است. با خسارتی که مزرعه‌داران به دلیل بیماری لکه سفید متحمل شدند، قیمت‌ها در ماه مارس-آوریل ریزش داشت و بسیاری از مزرعه‌داران ذخیره‌سازی را متوقف کردند. به گفته او این وضعیت منجر به یک ”تأثیر آبشاری” می‌شود، چرا که در ماه مارس حجم‌های بزرگ از سایزهای کوچک برداشت شدند. در آوریل مشکلات بیماری ادامه پیدا کرد، قیمت‌ها نیز کاهش داشتند و مزرعه‌داران وحشت‌زده محصول را برداشت کردند.
او گفت: «با وجود کنترل روی بیوایمنی، ویروس سندروم لکه سفید تأثیر بزرگی روی قابلیت سوددهی مزرعه داشت، نیاز امروز ما این است که افراد ذینفع تعامل بیشتری با نهادهای دولتی داشته باشند تا یک مدل پرورش پایدار میگو ایجاد شود که بتواند از عهده اتفاقات روز افزون برآید.»
مکینتاش همچنین توضیح داد که چگونه پیشرفت‌های فنآوری تایلند در مزرعه‌دارای به معنای تولید میگو بیشتر از مساحت بسیار کمتر است. برخلاف آن، رشد چشمگیر در هند نتیجه توسعه مزارع بوده و بهبود بسیار اندکی در کارایی ایجاد شده است. کریشنان گفت: «جهش در صادرات را می‌توان به رشد مساحت پرورش میگو و ظرفیت بیشتر فرآوری در برخی استان‌ها نسبت داد.» به گفته مکینتاش، البته برخی مزارع کوچک و موفق با شوری کمتر در هند وجود دارند.
کریشنان ادامه داد، وضعیت فعلی مزرعه‌داران هندی را به سوی پیشرفت فناوری هدایت خواهد کرد. این فرضیه اولیه صحبت‌های مکینتاش بود، که در آینده میگو بیشتر از مزارع کمتر اما پیشرفته و با کارایی بالاتر تولید خواهد شد.
«موضوعاتی نظیر هزینه‌های روزافزون تولید، رشد آهسته و شوری زیاد مزرعه‌داران را وادار کرده به دنبال تکنولوژی‌های نوآورانه مثلاً در نرسری‌ها، استخرهای دارای پوشش با هوادهی بالا، مزرعه بسته با استفاده از افزودنی‌های تصفیه‌کننده آب باشند.»
به گفته کریشنان، این اتفاق تماماً هم برای هند بد نیست، چرا که افزایش تولید منوط به کنترل واردات میگو مولد عاری از پاتوژن، کنترل هچری‌ها، مناطق تحت پرورش و همچنین تعیین سقف برای تراکم ذخیره‌سازی است. او همچنین تأکید کرد، رسیدن به رقم ۶۰۰,۰۰۰ تن (۴۱% افزایش سال-به-سال) و تولید ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷، چقدر چشمگیر است، حتی اگر در سال ۲۰۱۸ کاهش تولید رخ دهد. همچنین در آینده نیز رشد اتفاق خواهد افتاد.
«تا ۲۰۲۲، هدف افزایش صادرات تا ۷ میلیارد دلار است، هرچند برخی از دست‌اندرکاران با خوشبینی بیشتر امیدوارند این صنعت بتواند به ۱۰ میلیارد دلار دست پیدا کند.» در صورتی که بازار هند بتواند دسترسی بهتری به اروپا داشته باشد، قیمت‌ها ثبات بیشتری خواهند داشت. بازار اروپا به دلیل آنتی‌بیوتیک واردات خود را کاهش داشته است.
او گفت: «با توجه به گزارش‌های اخیر در خصوص مصرف آنتی‌بیوتیک در میگو پرورشی هندی، باید کنترل‌های صحیح روی تولید صورت بگیرد. این صنعت نیاز دارد دسترسی به بازار اروپا را ارتقاء داده و فاکتورهای تأثیرگذار روی پایداری و سوددهی را مدنظر قرار دهد.»
رشد ویتنام، اکوادور
مکینتاش همچنین گفت، بهبود کارایی و تکنولوژی به افزایش تولید در ویتنام و اکوادور منتهی شده است. در ویتنام روی آوردن به استخرهای کوچک‌تر با کارایی بیشتر و تعویض آب با کارایی بالاتر باعث شد کل تولید وانامی و مونودون به ۵۰۰,۰۰۰ تن برسد.
به گفته مکینتاش تولید اکوادور در سال ۲۰۱۸ از مرز ۵۰۰,۰۰۰ تن عبور خواهد کرد.
او گفت، اکوادور در سال ۲۰۱۸، با سود حاصل از مزرعه‌داری با کارایی بیشتر و تکنولوژی پیشرفته شاهد تولیدی بیش از ۵۰۰,۰۰۰ تن خواهد بود.
