افزایش سرمایه گذاری در آبزی پروری روسیه
افزایش سرمایه‌گذاری در آبزی‌پروری روسیه
رونق آبزی پروری در روسیه آغاز شده و این کشور به دنبال افزایش سه برابری سیفود پرورشی خود و رسیدن به حجم ۷۰۰,۰۰۰ تن تولید تا سال ۲۰۳۰ است. هرچند سرمایه‌گذاری در این بخش در طی سه سال گذشته نشان می‌دهد در صورت رفع برخی مشکلات اساسی و استفاده از تجربیات بین‌المللی، از رقم پیش‌بینی شده فراتر خواهند رفت.
تلاش‌های سیستماتیک دولت به همراه تقاضای روزافزون در بازار داخل به دلیل تحریم واردات مواد غذایی، موجب افزایش سرمایه‌گذاری در آبزی‌پروری روسیه شده است و هر سال چند پروژه در مقیاس بزرگ راه‌اندازی می‌شوند.طی سال های ۲۰۱۷-۲۰۱۸ اقدامات تازه‌ای برای زیرساخت پرورش ماهی انجام شد.
بیشتر پروژه‌ها مورد حمایت قوی مقامات محلی قرار دارند، چرا که آبزی‌پروری بهترین روش برای به دست آوردن ماهی نسبتاً ارزان برای مناطق دور از ساحل و همچنین ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر است. برخی مناطق در روسیه حتی مجبور به توسعه این بخش شده و آبزی‌پروری به یکی از اولویت‌های مهم تبدیل شده است.
به عنوان مثال دولت چلیابینسک شورای ویژه شیلات را تشکیل داده و بوریس دوبرووسکی فرماندار محلی ریاست آن را برعهده دارد. این شورا اساساً با کمک به سایت‌ها برای احداث مزارع، پروژه‌های آبزی‌پروری را پیش می‌برد. این منطقه یک برنامه توسعه آبزی‌پروری تدوین کرده و طبق آن تولید از ۳,۲۰۰ تن در سال ۲۰۱۳ به ۴,۷۰۰ تن در سال ۲۰۱۶ افزایش داشته است. هدف این برنامه رسیدن به ۷,۰۰۰ تن تا سال ۲۰۲۰ است.
بوریس دوبرووسکی در یکی از سخنرانی‌های خود گفت: «آبزی‌پروری برای این منطقه به اندازه پرورش گاو و کشاورزی مهم است.»
منطقه وولوگدا شرکت آکواپروداکت در حال راه‌اندازی تأسیسات جدیدی برای پرورش سالمون چار با ظرفیت ۲,۰۰۰ الی ۲,۵۰۰ تن در سال است. پیش‌بینی می‌شود این سرمایه‌گذاری تا سال ۲۰۲۱ به ۱/۷ میلیارد روبل (۲۵/۵ میلیون دلار ۲۲/۱۴ میلیون یورو) برسد.
گروه سرمایه‌گذاری سیبرین نیز وارد بخش آبزی‌پروری شده است و اولین فاز تولید را در یک مزرعه در شهر کمروف در منطقه سیبری با هدف تولید سالانه ۲,۵۰۰ تن قزل‌آلا رنگین‌کمان آغاز کرده است. کل سرمایه بالغ بر ۱/۶ میلیارد روبل (۲۴ میلیون $، ۲۰/۸۳ میلیون €) خواهد بود. سال آینده، این شرکت ساخت کارخانه‌ای برای تولید خوراک آبزیان را آغاز خواهد کرد.
در جمهوری داغستان بیش از ۲۰ پروژه آبزی‌پروری با سرمایه گذاری ۵۶۰ میلیون روبل (۸/۴ میلیون $، ۷/۳ میلیون €) راه‌اندازی شده است. استان پریمورسکی در خاور دور روسیه به دلیل پتانسیل قوی و موقعیت جغرافیایی توجه شرکت‌های آسیایی را به خود جلب می‌کند. شرکت‌های چینی یاناتای تانسیان فودز و وِنگ لیان تصمیم دارند مزارع خود را در این منطقه احداث کنند.
در این حال، مؤسسه بوم‌شناسی کشاورزی و بیوتکنولوژی تصمیم دارد با سرمایه‌ای بالغ بر ۵۹۱ میلیون روبل (۸/۹ میلیون $، ۷/۷ میلیون €) در یاروسلاول یک مزرعه برای پرورش ۱,۵۰۰ تن گربه‌ماهی آفریقایی دایر کند.
در شهر کالوگا، وایت شریمپ بزرگ‌ترین مزرعه میگوی پاسیفیک در روسیه در سال ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد و پیش‌بینی می‌شود سالانه ۳۵ تن محصول تولید کرده و تا ۱۰۰ تن افزایش داشته باشد. محصول این مزرعه می‌تواند جایگزین کل واردات فعلی این گونه به کشور باشد.
بخشآبزی پروری در روسیه، باز هم فضای کافی برای پروژه‌های جدید وجود دارد و به نظر می‌رسد این امر مورد توجه سرمایه‌گذاران است. شرکت راشن آکواکالچر که بزرگ‌ترین شرکت این صنعت محسوب می‌شود، در اواخر ۲۰۱۷ در عرضه ثانویه سهام خود را در بورس مسکو عرضه کرد. سایر فعالان این بخش نیز احتمالاً در چند سال آینده سهام خود را عرضه خواهند کرد.
رفع برخی موانع
سرمایه‌گذاری در آبزی پروری روسیه مسلماً رو به افزایش است، البته تا جایی که قانون‌گذاران و شرکت‌ها برای حل برخی مشکلات اساسی در این صنعت اقدام کنند. وادیم لیخاچف رئیس انجمن واحدهای آبزی‌پروری پریمورسکی، به ذکر نواقص جدی در قانون‌گذاری فعلی پرداخته است. این قوانین به طور شفاف چگونگی استفاده مشترک از آب‌ها با اهداف چندگانه مثل آبزی‌پروری و توریسم را بیان نمی‌کنند. این نقیصه باعث شده مقامات منطقه پریمورسکی در خاور دور روسیه از دادن مجوز به ۹۱ سایت برای احداث مزرعه آبزی پروری خودداری کنند.
برخی قوانین فدرال نیز با هم تناقض دارند. در حالیکه وزارت کشاورزی برای حداقل برداشت از سایتی که در مزایده به شرکت خصوصی واگذار شده استاندارد تعیین می‌کند، وزارت منابع طبیعی شرکت‌های آبزی پروری را ملزم ساخته مجوز محیط‌زیست دریافت کنند که این امر به نوبه خود با میزان برداشت مرتبط است. برداشت بیشتر ممکن است تأثیرات زیست‌محیطی بیشتری به همراه داشته باشد، بنابراین گرفتن مجوز سخت‌تر می‌شود. واقعیت دیگر این است که بازرسی از تأثیرات زیست‌محیطی باید هر سه سال تجدید شود و این پروسه ۲ میلیون روبل (۲۹,۴۰۰ $، ۲۵,۳۵۵ €) هزینه در پی دارد.
لیخاچف توضیح داد: «امروزه، سرمایه‌گذاران یک سایت آبزی‌پروری را برای ۲۵ سال اجاره می‌کنند، اما نمی‌توانند مطمئن باشند که سایت واقعاً برای آبزی‌پروری استفاده می‌شود.» طبق گزارش رسانه‌های روسی، اِوژنی پودیاپولسکی نماینده گروه سرمایه‌گذاری سیبرین در جلسه‌ای با قانون‌گذاران به بیان مشکلات موجود در گرفتن سوبسیدهای دولتی پرداخت.
پودیاپولسکی از سوبسیدهایی که به یک مزرعه داده می‌شود گله کرد و گفت، یک مزرعه حداقل ۷۶ درصد سود خود را از فروش محصول کشاورزی به دست می‌آورد. اما مزارع آبزی پروری عملکرد متفاوتی دارند؛ ۱۶ ماه طول می‌کشد تا ماهی رشد کند. در نتیجه درآمد شرکت از هر عملیات، پس از شروع عملیات بعدی، آغاز می‌شود. برای داشتن حساب سالانه دقیق به یک سال زمان نیاز است، یعنی حمایت دولت در واقع نصیب مزارعی می‌شود که دوره فعالیت‌شان کمتر از دو سال باشد. در حالیکه استارت‌آپ‌ها مجبورند بدون کمک‌های مالی ادامه دهند.
به غیر از سیاست‌های دولتی و رویکردهای قانونی، مشکلاتی نیز در زمینه کمبود خوراک اسمولت و ماهی وجود دارد که تقریباً به طور ۱۰۰ درصد وارداتی است. کمبود ظرفیت برای این اقلام نیز موقت است. این مسایل باعث شد شرکت راشن آکواکالچر ملزومات تولید اسمولت را از خارج تهیه کند. این معضلات مطمئناً به سرعت برطرف می‌شوند و رونقی که حالا شاهد آن هستیم را در این صنعت ایجاد می‌کنند.
افزایش پرشتاب قیمت سایت‌های آبزی‌پروری نیز مانع تلاش فعالان این بخش شده است. برای مثال یک سایت ۹/۶ هکتاری در جمهوری کارلیا (شمال غرب روسیه) به قیمت ۱/۵ میلیون روبل (۲۲,۵۳۶ $، ۱۹,۵۵۰ €) که ۵۰۰ برابر قیمت پیشنهادی اولیه [۳,۰۷۲ روبل، ۴۶/۲ $، ۴۰ €] بود در مزایده به فروش رسید. سایت دیگری در همان منطقه ۱/۱ میلیون روبل قیمت‌گذاری شد که ۲,۶۴۴ برابر قیمت اولیه یعنی ۴۱۶ روبل (۶/۳ $، ۵/۴ €) است.
